آکنه چیست؟

آکنه (آکنه ولگاریس، آکنه معمولی) به بیماری فولیکول‌های موی صورت، قفسه سینه و یا پشت که تقریباً همه نوجوانان را در دوران بلوغ درگیر می‌کند گفته می شود . این بیماری توسط باکتری ایجاد نمی شود، اگرچه باکتری ها در آن نقش بسیاری دارند و معمولا برای برخی از زنان غیرعادی نیست که در اواسط تا اواخر دهه 20 خود به آکنه مبتلا شوند.

آکنه ولگاریس یک آکنه معمولی در نوجوانان است که با سه نوع ضایعات مشخص می شود:

۱- کومدو یا جوش سر سیاه

۲- پاپول التهابی و

۳- پوسچول یا جوش
آکنه روی پوست ظاهر می شود

به منافذ مسدود شده (“کومدون”)، می گویند و همچنین به عنوان دانه های سر سیاه یا سرسفید شناخته می شود.
برجستگی های قرمز حساس نیز به عنوان جوش یا آکنه شناخته می شوند.
پوسچول (برجستگی های حاوی چرک)، و گاهی اوقات به عنوان
کیست ها (جوش های عمیق و جوش های آکنه کیستیک) معرفی می شوند .

معمولا در مرحله اول با استفاده از محصولات موجود در داروخانه که نیازی به نسخه پزشک ندارند، می توان کارهای زیادی برای درمان آکنه انجام داد که به اختصار توضیح خواهیم داد اما با این حال، برای موارد سخت‌تر آکنه، باید برای گزینه‌های درمانی با پزشک مشورت کرد.

چه چیزی باعث آکنه می شود؟

هیچ عاملی باعث ایجاد آکنه نمی شود . آکنه زمانی رخ می دهد که غدد چربی (چربی یا سبوم) متصل به فولیکول های مو در زمان بلوغ یا به دلیل سایر تغییرات هورمونی تحریک شوند . سبوم (روغن) یک ماده طبیعی است که پوست را روان و محافظت می کند. در ارتباط با افزایش تولید چربی، تغییر در مراحل بلوغ سلول های پوست گاها آنها را مستعد مسدود کردن منافذ فولیکولی می کند.

اگر در شرایطی پلاگین با لایه نازکی از پوست پوشانده شده باشد، می تواند به صورت جوش سر سفید ظاهر شود، یا اگر پلاگین در معرض هوا قرار گیرد، قسمت تیره تر در معرض پلاگ را “جوش سر سیاه” می نامند.
در این شرایط فولیکول مو مسدود شده به تدریج بزرگ می شود و برآمدگی ایجاد می کند. با بزرگ شدن فولیکول، دیواره ممکن است پاره شود و مواد تحریک کننده و باکتری های طبیعی پوست به لایه های عمیق تر پوست دسترسی پیدا کنند و در نهایت التهاب ایجاد می شود. التهاب در نزدیکی سطح پوست باعث ایجاد پوسچول خواهد شد و التهاب عمیق تر منجر به پاپول (جوش) می شود و اگر التهاب عمیق تر ی حاصل شود ما شاهد تشکیل کیست خواهیم بود .

چه بیماری های پوستی دیگری می تواند علائم و نشانه های آکنه را تقلید کند؟

روزاسه:
این بیماری با جوش ها مشخص می شود اما کومدون نیست و در یک سوم میانی صورت همراه با قرمزی، برافروختگی و رگ های خونی سطحی رخ می دهد. معمولاً افراد 30 و 40 ساله و بالاتر را تحت تأثیر قرار می دهد.
فولیکولیت کاذب یا پسودوفولیکولیت :
گاهی اوقات به آن “برآمدگی تیغ” یا “راش تیغ” هم می گویند. در اصلاح با تیغ وقتی مو خیلی نزدیک به پوست بریده می شود، موهای در حال رشد به داخل پوست می پیچند و در پوست برجستگی های حساسی ایجاد می شود . در واقع این یک مشکل مکانیکی است و درمان شامل تراشیدن کمتر یا (ریش گذاشتن و لیزر کردن موهای زائد) است. البته، پسودوفولیکولیت می تواند در بیمارانی که آکنه دارند نیز رخ دهد.
فولیکولیت: جوش ها می توانند در سایر قسمت های بدن مانند شکم، باسن یا پاها نیز ایجاد شوند. اینها نشان دهنده آکنه نیستند بلکه فولیکول های ملتهب هستند. اگر این موارد به خودی خود از بین نرفتند، پزشکان می توانند آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی را تجویز کنند که معمولاً همان آنتی بیوتیک هایی نیستند که برای آکنه استفاده می شود.
فولیکولیت گرم منفی:
برخی از بیمارانی که برای مدت طولانی تحت درمان با آنتی بیوتیک های خوراکی قرار گرفته اند، گاها جوش های پر از باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک هایی که قبلا استفاده می شد، ایجاد می کنند. آزمایش‌های کشت باکتریایی می‌تواند این میکروب‌ها را شناسایی کند و پزشک را به تجویز آنتی‌بیوتیک‌های مختلف یا سایر اشکال درمانی سوق دهد.
چه زمانی فردی باید درمان آکنه را شروع کند؟

از آنجایی که همه افراد در زمان هایی دچار آکنه می شوند، زمان مناسب برای درمان آن زمانی است که جوشها آزاردهنده می شود یا زمانی که احتمال آنها جای زخم ایجاد کرده اند . این می تواند زمانی باشد که آکنه شدید و ناگهانی شعله ور شده و یا قرار است شما در جشنی مثل جشن عروسی شرکت کنید .

پزشک چگونه آکنه را درمان می کند؟

اگر فردی قادر به کنترل کافی آکنه خود نیست، بهتر است با یک پزشک مراقبت های اولیه یا متخصص پوست مشورت کنید. هدف از درمان باید پیشگیری از ایجاد اسکار (نه یک رنگ بی عیب و نقص) باشد تا پس از برطرف شدن خود به ‌خود، هیچ نشانه‌ای از جوش باقی نماند. در اینجا به برخی از آنها اشاره میکنیم :

آنتی‌بیوتیک‌ها و آنتی‌باکتری‌های موضعی :
اینها شامل اریترومایسین (E-Mycin، Eryc، Ery-Tab، PCE، Pediazole، Ilosone)،

کلیندامایسین (BenzaClin، Duac)،

سولفاستامید (Klaron)،

اسید آزلائیک (Azelex یا Finacea)، و

داپسون (Aczone).

رتینوئیدها: Retin-A (ترتینوئین) سالهاست که مورد استفاده قرار می‌گیرد و باعث بهبود و از بین رفتن جوشها می شوند …
رتینوئیدهای جدیدتر عبارتند از آداپالن (Differin) و
تازاروتن (Tazorac).

این داروها به ویژه برای باز کردن منافذ پوست مفید هستند. عوارض جانبی ممکن است شامل تحریک و افزایش خفیف حساسیت به خورشید باشند . Adapalene 0.1٪ اکنون بدون نسخه در دسترس است. با این حال، با محافظت مناسب در برابر آفتاب، می توان از آنها حتی در زمان های آفتابی نیز استفاده کرد.
یک داروی ترکیبی به نام ژل Epiduo وجود دارد که حاوی رتینوئید، آداپالن، همراه با آنتی باکتریال، بنزوئیل پراکسید است .
و فقط یک بار در روز استفاده می شود.

داروهای خوراکی:
پزشکان ممکن است درمان آنتی‌بیوتیکی را با تتراسایکلین (Sumycin) یا یکی از «سایکلین‌های مرتبط» مانند داکسی‌سایکلین (Vibramycin، Oracea، Adoxa، Atridox و دیگران) و مینوسیکلین (Dynacin، Minocin) شروع کنند. سایر آنتی بیوتیک های خوراکی که برای درمان آکنه مفید هستند عبارتند از سفادروکسیل (Duricef)، آموکسی سیلین (Amoxil، DisperMox، Trimox)

6 نکته اساسی برای خلاص شدن از شر آکنه 👍

1. سبک زندگی

اعتدال و منظم بودن چیزهای خوبی هستند، اما همه نمی توانند هشت ساعت بخوابند، سه وعده غذایی سالم در روز بخورند و روزانه آب فراوان بنوشند. احتمالاً مفیدترین تغییر در سبک زندگی که می توان ایجاد کرد این است که

هرگز جوش ها را نکنید و « یا انگولک نکنید 😁» یا فشار ندهید. بازی کردن با جوش ها یا ترکیدن آنها، مهم نیست که چقدر مراقب و تمیز باشند، تقریباً همیشه باعث می شود که جوش ها قرمزتر و طولانی تر بمانند. مردم اغلب از قرمزی آنها به عنوان “اسکار” یاد می کنند، اما خوشبختانه، معمولا آنها دائمی نیستند . این فقط علامتی است که اگر کاملاً از بین نرود ماهها طول می کشد تا محو شوند.

2. منافذ را باز کنید

مراجعه گاه به گاه به یک متخصص زیبایی که در از بین بردن جوش های مهارت دارند می تواند مفید باشد.

3. پاکسازی و مراقبت از پوست
   علیرغم آنچه ممکن است در تبلیغات بعضی از شرکتها
   شنیده باشید ، هیچ محصول یا رژیم جادویی وجود ندارد که برای هر فرد و موقعیتی مناسب باشد.
   اما پاک کننده های ملایم ، شستشوی یک یا دو بار در روز با یک نوار یا مایع پاک کننده ملایم (مثلاً Dove، Neutrogena، Basis، Purpose و Cetaphil همگی ارزان و محبوب هستند) آنها پوست را تمیز نگه می دارند و حساسیت و تحریک را به حداقل می رساند.

پاک کننده ها و ماسک های لایه بردار ؛
می توان از انواع اسکراب های ملایم، لایه بردارها و ماسک ها استفاده کرد. این محصولات ممکن است حاوی اسید سالیسیلیک در غلظتی باشند که آن را به یک عامل لایه بردار بسیار ملایم تبدیل می کند. این محصولات لایه بیرونی پوست را از بین می برند و در نتیجه منافذ را باز می کنند. محصولات حاوی اسیدهای گلیکولیک یا آلفا هیدروکسی نیز لایه بردارهای ملایم پوست هستند.

رتینول:
نباید با داروی تجویزی Retin-A اشتباه گرفته شود، این مشتق از ویتامین A می تواند به لایه برداری پوست کمک کند.

5. کاهش باکتری
   پاک کننده های آنتی باکتریال:

محبوب ترین ماده پاک کننده های ضد باکتری بدون نسخه، بنزوئیل پراکسید است.
کاربردهای موضعی :
پاک کننده های آنتی باکتریال به شکل ژل، کرم و لوسیون هستند که روی ناحیه آسیب دیده اعمال می شوند. مواد فعالی که باکتری های سطحی را از بین می برند شامل بنزوئیل پراکسید، گوگرد و رزورسینول است.

6. روغن اضافی را کاهش دهید

نمی توان غدد روغنی را از تولید روغن منع کرد. حتی ایزوترتینوئین (آکوتان ) فقط برای مدتی غدد چربی را کند می کند. آنها بعداً فعالیت عادی خود را از سر می گیرند. از بین بردن چربی سطح پوست و کاهش ظاهر درخشندگی امکان پذیر است.

از یک قابض ملایم برای پاک کردن روغن استفاده کنید. (مارک های بسیاری در داروخانه ها و همچنین تولید کنندگان خطوط آرایشی موجود است.)
محصولات حاوی
اسید گلیکولیک یا یکی از اسیدهای آلفا هیدروکسی دیگر نیز با ایجاد لایه برداری (لایه برداری) لایه سطحی پوست در پاکسازی پوست مفید هستند.
ماسک های حاوی گوگرد و سایر مواد، چربی صورت را از بین می برند.
پدهای آنتی باکتریال حاوی بنزوئیل پراکسید مزیت دیگری نیز دارد که به پاک کردن روغن کمک می کند .

ارتباط بین سندرم تخمدان پلی کیستیک و آکنه چیست؟

بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOS) اختلالی است که با مقاومت به انسولین، افزایش سطح آندروژن ها (به اصطلاح هورمون های مردانه که مردان و زنان دارند) و چرخه قاعدگی نامنظم مشخص می شود. PCOS ممکن است با آکنه بزرگسالان در زنان مرتبط باشد. سطوح بالای آندروژن ممکن است تخمک گذاری را مهار کند، که منجر به پریود نشدن می شود و باعث رشد موهای زائد و ایجاد آکنه می شود. سایر علائم و نشانه های PCOS عبارتند از: ناباروری، چاقی، پوست چرب، لکه های پوست تیره و کیسه های پر از مایع در تخمدان ها. سندرم تخمدان پلی کیستیک با قرص های ضدبارداری برای تقویت دوره های منظم، متفورمین برای محافظت در برابر دیابت، استاتین ها برای مبارزه با کلسترول بالا و هورمون ها برای تقویت باروری درمان می شود. اگر آکنه و موهای زائد مشکل ساز باشد، پزشک می تواند آن ها را نیز درمان کند.

دکتر محتشمی 14 خرداد 1401